Kalan Süre
Halving Yaklaşıyor
Dünya geleneksel olarak paranın mutluluğu satın alamayacağını söylese de, Bitcoin kullanıcıları paranın tatmin edici bir yaşam için bir gereklilik olduğunu kabul ediyor.
Omnia Mea Mecum Porto (Benim Olan Her Şeyi Yanimda Taşidim)
Hiç kimse bu mutluluk için ona gıpta edemese de, en yoksul insanın sonunda en mutlu olduğu sık sık söylenir ve bir gerçek payı vardır. Çağlar boyunca ya da belki de Zeus’un her zaman iyilerden yana olmaması için Plüton’u kör ettiği andan itibaren, insanlar yoksulları, paraları olmadığı halde mutlu olduklarına inandırmaya çalıştılar. Binlerce farklı şekilde, muhtaç sınıflarda neşeli ve halinden memnun yüzler, zenginlerde ise asık suratlı, buruk ve doyumsuz yüzler olduğu; Bazen sözleşmeli bir borcun tüm özelliklerini taşıyor gibi görünse de, hayatın sadece yoksullar için bir hediye olabileceği.
Bununla birlikte bazılarımız, filozofların ve kilise rahiplerinin, ölüme terk edecek hiçbir şeyi olmayan insanlara alçakgönüllülük ve yoksulluk sevgisi vaaz ettiklerini duyacak kadar az şeye isyan ediyor, çünkü sadece onda bir kısmı olduğu fikrini kabul etmemiz imkansız. erkeklerin zenginliğe erişimi olmalı, diğer dokuzu ise onları elde etmenin materyali ve aracı olarak hizmet etmek üzere sürgüne gönderilmiştir. Gerçekten de, parasızlık kadar çirkin bir şey olmadığına ve sefalet içindeyken ellerinin bağlı, dilinin bile zincirli olduğuna inananlarımız var. Alçakgönüllü insan, yoksulluğun en büyük iyilik olduğuna inanır: Bu yalan zehir içerir, ruhunu kemirir, kafasını karıştırır, azapla doldurur; onu kayalara iter, boğar ve birçok değerli şeyden mahrum eder. Yoksulluk acı verici, dayanılmaz bir kötülüktür, hiç hoş olmayan, kardeşi acizliğiyle birlikte acı çekene eziyet eden ve hiçbir şeye iyi gelmeyen, her ne kadar kutsanmış hayata açılan kapı olduğu sık sık söylense de. Açlar, emin olun, midelerini tesellilerle doldurmaktansa midelerini yemekle doldurmaktan daha çok memnun olurlar, çünkü bu sebepler değil, orta derecede tatmin olmaları gereken yiyeceklerdir. Ey iyilik kalpazanları, susadıktan sonra su içmenin, aç kalmayıp bir şeyler yemenin, üşümedikten sonra da giyecek bir şeyler bulmanın en iyisi olduğunu bilmiyor musunuz? Acı veren bir insan hastalığı olan yoksulluk, umutlarla, eşitsizlik ve hatta özgürlükten yoksunlukla ortadan kaldırılmaz; zenginlikle, mülkiyetle, şu düşünceyle ortadan kaldırılır,
“Sürüm, şimdi orada dinleniyor, ne kadar mutlusun , Bilmiyor sanırım, senin sefaletini! ” – Leopardi, Asya’da Gezici Bir Çobanın Gece Şarkısı, 105.
Ama yoksulluğun idealleştirilmesinin bizi sürüklediği basitliği bağışlayalım. Herkesin istediğini idealize etme hakkı vardır: Bu doğanın ilk yasasıdır. Ne de olsa her yoksul çoban, sürüsünü dilediği gibi sayar ve her şeye, zengin çobanlar aynı şekilde anlamasa bile, zorunlu olarak sevdiği kendi çıkarlarına göre değer verir. Her insanın kendi sesi ve her insanın kendi yüzü olduğu gibi, her insanın da kendisini diğerlerinden ayıran fikirleri olmalıdır. Aksi takdirde, herhangi bir toplumda, herhangi bir devlette, bir kertenkele fosili bile olsa, sınırlı bir mülkün sahibi olmaya değer olduğunu düşünenlerin söyleyecek bir şeyi yoktur. Yoksulluk bizim için çok güzel bir fikir olabilir, ama gerçek bir faydası yok, zenginlik senin istediğin kadar güvensiz olabilir. ama en azından bir gücün parçası olma avantajına sahip. Ve Bitcoin, sahip olduğumuz gibizaten söylendi, biz bunu bir güç olarak görüyoruz; Tembelliği teşvik etmeden yoksulluğu azaltan, zenginlik kavramını tembellik bahanesinden çok bir eylem fırsatı olarak anlayan ve muhtaç durumda ona başvurmak zorunda kalmamak için insanları refah içinde sınamak isteyen bir güç. Biz bunu daha çok, devletin hizmetinde kollektif çalışmayla, ellerin mekanik eğitimiyle yeterli olduğunu düşünen ve en ufak bir fikri olmayan absürt aşırı merkezileşmiş ekonomik dünyamızın tam tersi olarak düşünüyoruz. zenginliğe tamamen zıt bir yolla ulaşılır: tüm halkları tek bir para biriminin kuralları, tek yasalar ve tek bir finansal ademi merkeziyetçilik içine dahil ederek, böylece tüm dünyanın sonunda gerçek ekonomik adaletten yararlanmasını umarız. İnsan kardeşlerimizin kolayca önlenebilecek kötülüklere maruz kaldıklarını, sürekli ekonomik kayıplara katlandıklarını, aşırı borç yükü altında kaldıklarını, günlerini geçimlerini sağlamanın yollarını arayarak geçirdiklerini ve kaçınılmaz olarak kendilerini iki büyük sınıfa ayırdıklarını görmekten daha acınası bir şey yoktur. akşam yemeğinden daha aç olanlar ve akşam yemeğini aç olanlardan daha çok olanlar. Yoksulluğun ne kadar adaletsiz olduğunu görmek korkunç, ancak teselli, bu yoksulluğun yaratıcıları olduğumuz ve bu nedenle kendi sefaletlerimizden muzdarip olduğumuz gerçeğinde yatıyor. İnsanlık her zaman aynı hatayı tekrarladı: Yaşamın tek kriterini, insanların refahı ve ilerlemesi için daha kötü olamayacak kurumlar tarafından icat edilen ve yönetilen berbat bir ekonomi biçiminde aramak, çünkü onları kendi yaşamlarından çıkartan onlardır. başka yerlerde yağmalamak ve öldürmek için evler,
“Gerekli ki yükselmen ya da düşmen,\ / Elde ettiğin o güç ve kâr / Ya da kârsız hizmet ettiğin / Yenilmen ya da galip gelmen / O örs ya da çekiç sensin.” Goethe, Kıpti Şarkısı.
İnsanları isteksiz kutlayanlar var, ama bana öyle geliyor ki bu dünyada yürüyen hiç kimse isteksiz değil. Belki de hiçbir şeyin eksik olmadığı ülkeler vardır, ancak bugüne kadar hiç kimse bana bu tür ülkelerin her yerde bulunabileceğine dair bir haber vermedi. Çok seyahat etmediğim doğru, ama en azından dünyanın bu köşesinde, ihtiyaçlarını karşılamaktan başka ihtiyacı olmayan tek bir insan görmedim. Toplumda işler ne kadar iyi gidiyor diye, hiç kimsenin dilenmek zorunda olduğu ekmekle beslenmek zorunda olmadığı, gözün kavrayabileceğinden biraz daha fazla rahatlığın bulunabileceği tek bir yer bilmiyorum. Her yerde zenginlik tarafından korunan birçok insan olduğu doğru, ama her zaman onun tarafından tüm varlıklarının hor görüldüğü daha çok insan vardır – hiç farkına varmadan onu özleyenler. Ne dünyanın yaşlıları olan Asyalılar, ne de olgun insanları olan Avrupalılar, bugün, herkesin bir tek iyiyi bile kendi iyiliği olarak görebileceği, adil denilebilecek bir ekonomik sistem altında yaşamamaktadır. cebinde taşıdıklarının artması, komşularının ceplerinde eksik olanlarla doğru orantılı değildir. Ne söylenirse söylensin, dünyanın en insancıl insanı bile olsa, her insan sıradan insanların malı arasında sayılmayan bir şeye sahip olmak ister. Mali eşitliği arzulayanları bulmak kolay değildir ve büyük bir kalabalık da oluşturmazlar, çünkü aksi takdirde servet sadece ceple, güçle ve zorla ölçülmez,
Sadece Bitcoin, ekonomistlerin adaletsizliğini paylaşmadığı ve yoksulların borçlarından etkilenmediği için günümüzde erkekler arasında hüküm süren saçma sapan eşitsizliği çözmekle ilgilenmesi gereken tek kişidir. Kör eşitsizlik, artık karada ve denizde görülmeyip de Tartarus ve Acheron’da yaşasaydınız, çünkü yoksulların tüm talihsizliklerini paylaşıyorsunuz. Ancak, eski Acheron’un nereye gittiğine dair hiçbir fikrimiz olmadığı için, Bitcoin için umduğumuz tek şey, dünyamızda hüküm süren eşitsizliği mümkünse çok, değilse mümkün olduğunca çok, değilse mümkün olduğunca iyileştirmesidir. , en azından biraz. Nasıl ki şiddet ve hile yeteneği, ilkleri zengin kıldıysa, sonraki yüzyıllarda da bilgi sahibi olmaya yardımcı olacaktır, öyle ki matematiğe göre yaşayan kimse fakir olmasın, başkalarının talihsizliğine göre yaşayan, kimse zengin olmayacak. Dünyada efendi ya da hizmetçi aramak boşuna olsun, çünkü emir veren ve onlardan ücret alanlar eşittir; komşusunu zenginleştirme fırsatının günde yüz kez bulunabileceğini ve onu yüz yılda bir mahvetme fırsatının bulunabileceğini; Öyle ki, kim azın üstüne biraz koyarsa ve bunu sık sık yaparsa, kısa sürede az çok olur. Ve eğer öyleyse, sonunda anlaşılacaktır ki, hakkaniyeti yücelten, yaptığı fedakarlıklar ve paraya sahip olmak, başkalarının da sahip olması için imkansızı yapmaya kıyasla küçük bir şey. ve onu yüz yılda bir mahvetme fırsatı; Öyle ki, kim azın üstüne biraz koyarsa ve bunu sık sık yaparsa, kısa sürede az çok olur. Ve eğer öyleyse, sonunda anlaşılacaktır ki, hakkaniyeti yücelten, yaptığı fedakarlıklar ve paraya sahip olmak, başkalarının da sahip olması için imkansızı yapmaya kıyasla küçük bir şey. ve onu yüz yılda bir mahvetme fırsatı; Öyle ki, kim azın üstüne biraz koyarsa ve bunu sık sık yaparsa, kısa sürede az çok olur. Ve eğer öyleyse, sonunda anlaşılacaktır ki, hakkaniyeti yücelten, yaptığı fedakarlıklar ve paraya sahip olmak, başkalarının da sahip olması için imkansızı yapmaya kıyasla küçük bir şey.
