Terra, Web 3 ve İnovasyonda Kabul Edilebilir Risk
Terra – Fiyat keşif süreci devam ederken ve bitcoin (BTC) ve diğer kripto varlıkları tüccarları bu pazarların nerede dibe vuracağını bulmaya çalışırken, neden hala oyunda olduğunuzu sormak için biraz zaman ayırmaya değer. Tasfiye edilmediğinizi varsayarsak.
UST-LUNA durumu, neredeyse kesinlikle finans tarihinin cannonunda sona erecek. Terra’nın UST’si, kriptoda ademi merkeziyetçilik ve teknoloji bağımlılığı ilkelerini korurken ABD dolarına dayalı ekonomiye bir köprü oluşturmaya çalışan bir tür finansal varlık olan algoritmik stabil paralar için bir başarıydı, ancak olağanüstü bir şekilde tökezledi.
Terra ağının yükselişini etkileyen pek çok şey var – önde gelen destekçiler, ikna edici bir lider, daha büyük kripto piyasası boğa koşusu. Ama belki de en önemlisi, ana vaadiydi. UST inşaatçıları Terraform Labs’ın kurucusu Do Kwon, hem geleneksel hem de merkezi olmayan finanstan fikirler toplayarak ve seçerek kendi stabil coini etrafında inşa edilmiş bir finansal uygulamalar galaksisi inşa ediyordu.
Paketin tamamı buydu: “istikrarlı” bir varlık, bir dizi borç verme ve tasarruf teknolojisi ve hatta bir borsa. Bu faaliyetin tamamı olmasa da çoğu, yasallığın daha riskli tarafında oynuyordu. Ancak, finansın serbestçe erişilebilir olmasını isteyen Kwon için tehlikelere değdi – yasanın kısıtlamalarını ve ortaya çıktığı gibi, blok zinciri teknolojisini aşmak.
Bu duruma kriptonun temsilcisi olarak bakmak mantıklı. UST’deki mevcut kriz, toparlansa bile saf algolar üzerinde bir leke olacaktır. Diğerleri daha geniş bir şey sorabilir, tüm deneyler nereye gidiyor? Çantalarımızı toplamalı mıyız?
Hikaye hala Terra’nın kozmosunun nasıl veya neden patladığına dair ortaya çıkıyor – ağla ilgili bilinen sorunlardan yararlanan planlanmış bir saldırı veya hafif bir baskıyla karşılaştıktan sonra toplulukta bir inanç çöküşü olabilir. Ancak bu, Terra’nın başına gelirse, diğer merkezi olmayan ağların da benzer şekilde açığa çıkabileceği yeterince açık.
Öyleyse, merkezi olmayan ağlar doğal sınırlarla karşı karşıyaysa (ve yapıyorlar) ve ekonomik sömürüye açık olabilirse (ve tasarım gereği bunlar), risklere değer mi?
İnternet efemera hakkında yazan Boston merkezli bir blogcu olan Ryan Broderick, Web 2 hakkında yakın tarihli bir makalesinde benzer bir soruyu gündeme getirdi. bildiğimiz gibi web’deki çelişki.
İnternet en iyisidir çünkü açık ve ücretsizdir. Ancak internet, mimarinin inşa edilmesini ve sürdürülmesini de gerektirir; Broderick, şu ana kadar bu aktiviteyi güvenilir bir şekilde finanse etmenin tek yolunun interneti daha az açık ve daha az özgür hale getiren uygulamalar olduğunu savunuyor.
En çok kullandığımız araçları yaratan Google, Facebook, Amazon ve benzeri Web Devlerinden bahsediyor. Her zaman bir fiyat etiketi eklenmemiş olsa bile, bu uygulamalar elbette ücretsiz değildir. Gizli maliyetleri olan sağlam internet hizmetleri için para ödüyoruz: veri madenciliği, sosyal çekişme… argümanı biliyorsunuz.
Broderick ayrıca Web 2’nin başarısının bir kısmının, platformları kötüye kullanan veya tasarım gereği olmayan kullanımları bulan insan yığınlarından geldiğini savunuyor. Sosyal medya hizmetlerinden ziyade TikTok’u “telefonunuz için ücretsiz bir Adobe Premiere” ve YouTube’u “internetteki kültürel eleştirinin ana merkezi” olarak nitelendirdi.
“Web 2.0 uygulamaları, zamanın yarısında gerçekte ne kullanıldığını bile bilmiyor” diye savundu. Bu, internetin değerinden bahseden güçlü bir fikir çünkü açık ve ücretsiz ve denemeye açık, bir bedeli olsa bile.
Broderick’in yazmasının nedeni, bu modelin -buna gözetim kapitalizminin kasıtsız tasarımla buluştuğu diyelim- sürdürülemez olduğunu düşünmesidir. Ayrıca ufukta onu endişelendiren bir şey var, ama adını asla söylemedi.
Web 3, web’in çıkarıcı modeline bir alternatif vaat ediyor – kullanıcıların kullandığımız platformları inşa etmek veya yok etmemek için iyi niyetli şirketlerin iyi niyetlerine güvenmek zorunda olmadığı bir model – çünkü bunun “topluluğa ait olduğu” söyleniyor. ”
Web 3 geliştiricilerine ve fon sağlayıcılarına inanıyorsanız, yararı, internetin açık kalmasını sağlayabilmesidir. “Ücretsiz” olmayabilir, ancak maliyetleri açık olabilir. Yani patlamazsa.
